Eerder deze week waren Hans en ik in Haarlem voor een fotoshoot, in opdracht van het Canadese tijdschrift "Dutch", zoals de naam al doet vermoeden, volledig gewijd aan Nederland. Er moesten foto's gemaakt worden bij een artikel over de stad. Gelukkig hadden we een zonnetje, maar het was wel al koud! Met bijna bevroren voeten liepen we door de stad, van het ene naar het andere beeldige hofje, van museum naar mooi steegje. En dat drie uur lang, wachtend op de de juiste zonnestand of tot dat busje weg was, want perfectionistisch zijn we zeker!
Het stuk is inmiddels af, de foto's zijn geselecteerd en alles ligt keurig en op tijd bij de hoofdredacteur. Het was weer een 'labor of love' want ik kan me geen betere collega voorstellen dan mijn eigen Hans. Ik schrijf en hij maakt mooie beelden of video's. Voor deze opdracht heeft hij weer heel veel mooie foto's gemaakt, maar deze (die hij dan ook heeft bewerkt) vond ik bijzonder ontroerend. Het deed me een beetje denken aan het werk van de oude Hollandse meesters, in het bijzonder aan het werk van Jacob van Ruisdael, die trouwens toevallig in Haarlem heeft gewerkt en aan Vermeer. In de foto zie ik de warmte van Ruisdael (zonder de zwangere luchten!) en de diepe kleuren en heldere lichtval van Vermeer.
Ook al noem ik me Francofiel en schrijf ik vooral stukken over eten, het werk voor dit tijdschrift heb ik als een genot ervaren. Niet voor niets heb ik in het verleden gekozen voor een academische studie over de Nederlandse kunst en cultuur. Het onderzoek voor dit stuk, het doornemen van mijn oude schriften (die ik keurig bewaard heb), het bezoek aan Haarlem en de oer-Hollandse beelden gemaakt door Hans, heerlijk werk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten