Het leven van een geobsedeerde foodie

Na een drukke zaterdagmiddag is er niks leuker dan terug naar huis te komen met een paar tassen volgeladen met de mooiste, meest bijzondere lekkernijen. Het geeft me veel voldoening om alles zorgvuldig uit te pakken en met alle aandacht te bekijken, te ruiken, en natuurlijk, te proeven. Ik geef toe, ik heb een obsessie voor mooi eten. Terwijl de meeste vrouwen hun geld uitgeven aan kleren of schoenen, ga ik me liever te buiten aan dingen als dikke, stroopachtige balsamico azijn of dure olijven. Nothing wrong with that, toch? Je leeft maar één keer en van mijn obsessie genieten anderen tenminste ook. Vraag het aan mijn man.

Ik besloot vandaag even naar de markt hier in Almere te gaan. Meestal ga ik liever naar de biologische boerenmarkt, maar na een sloom begin van de dag werd het iets te laat. Dat krijg je als je per se vers gebakken brood met oeuf cocotte moet eten in plaats van een kom yoghurt. In ieder geval, ik had eigenlijk zin om een beetje tussen al die kramen, die ik normaal gesproken met alle macht probeer te vermijden, eventjes rond te neuzen. En ik moet zeggen dat ik blij verrast was. De kramen met hun verscheidenheid aan kleurrijke groenten en fruit waren een lust voor het oog, de verkopers waren vriendelijk (ik kreeg zelfs een gratis ananas bij mijn twee doosjes aardbeien) en de prijzen waren niet verkeerd. Toch is de grootste test de "smaaktest" en ook wat dit betreft is de Almeerse markt aardig geslaagd.

Na ons bezoek aan de markt gingen we naar de Oil & Vinegar omdat ik op zoek was naar zwarte tapenade voor de tomaten tarte tatin die ik voor morgen gepland heb. Toen ik binnenkwam, viel mijn oog meteen op een flesje Crema di Aceto Balsamico. Ik dacht aan de aardbeien die ik net had gekocht. Weinig smaken vormen zo'n perfect huwelijk als balsamico en aardbeien en daarom kon ik deze room-achtige versie van mijn favoriete azijn niet zomaar laten liggen. Ik herinnerde me een programma van Jamie Oliver een paar weken geleden waar hij met deze ingredienten een fantastische salade had gemaakt. De aardbeien werden eerst gemarineerd en daarna met een groene salade gemengd. Het gerecht werd met een paar stukjes gefrituurde halloumi geserveerde. Halloumi! Volgende stop dus: de Turkse winkel. Omdat ik moeite heb om me in een oase aan exotische producten in te toomen, verdwenen er nog een paar andere dingetjes in mijn mandje. Onder andere een fles rozenwater, want toevallig had ik vanochtend een recept gelezen dat om dit watertje vroeg.

Zo is het leven van een geobsedeerde foodie. Ik kwam thuis en een uurtje later waren al mijn schatten op hun plaats. De sappige, rode trostomaten met hun aromatische geur kregen een ereplaats in een van mijn favoriete Franse borden, het fruit werd op mijn roze gebloemde schaaltje gezet. De aardbeien lagen lekker te ontspannen in hun romige badje, vol afwachting om binnenkort kennis te maken met een stukje halloumi.