Pompoentaart is is voor mij onslosmakelijk verbonden met de herfst. En dan vooral met de maand november. De taart is de traditionele afsluiting van het Thanskiving-diner en wordt geserveerd in niet al te grote punten, met een toef slagroom en een bak sterke, zwarte koffie.
De foto van Jamie’s pompoentaart in het boek 'Jamie's Reizen' leek precies op onze ‘all-American pumpkin pie’. Maar waarom dan in het Frankrijk hoofdstuk, dacht ik. Toen ik het recept las, was het mij meteen duidelijk. Dit was heel andere koek!
In de Amerikaanse pompoentaart gebruiken we meestal koffiemelk in plaats van melk en dan veel minder dan de halve liter in Jamie’s recept. Het viel mij ook op dat er in Jamie’s taart, met uitzondering van vanille en bruine suiker, geen specerijen gebruikt worden. Geen kaneel, nootmuskaat, kruidnagel of gember zoals in de Amerikaanse versie.
Benieuwd naar de oorsprong van onze pompoentaart, ging ik een beetje culi-onderzoek doen en wat ik vond was wel een verrassing. Als kinderen hebben we op school geleerd dat de eerste pompoentaart, zoals we hem vandaag kennen, gegeten werd tijdens het allereerste Thanksgiving-feest van de “Pilgrim Fathers’’ in 1621. Maar wat blijkt? Waarschijnlijk heeft onze pompoentaart zijn oorsprong in Frankrijk!
In de tijd van de pelgrims werden pompoenen wel gegeten, maar dan op een heel andere manier. Er waren nog geen ovens in de nieuwe kolonie, dus de pompoen werd uitgehold, gevuld met melk, honing en wat specerijen en dan in zijn geheel boven hete kolen gebakken. Pas circa dertig jaar later werd er een boek gepubliceerd met een recept voor een pompoentaart dat wèl lijkt op de taart die we vandaag kennen. Het boek was Le Cuisinier françois, geschreven door François Pierre de la Varenne in 1651 en een paar jaar later naar het Engels vertaald als The French Cook (1653). Daarin lezen we het volgende:
Tourte of pumpkin – Boile it with good milk, pass it through a straining pan very thick, and mix it with sugar, butter, a little salt and if you will, a few stamped almonds; let all be very thin. Put it in your sheet of paste; bake it. After it is baked, besprinkle it with sugar and serve.
Nu hebben we dus te maken met een taart die een vulling heeft van pompoen gekookt in melk en die in een deegbodem gebakken werd. Daarna verschenen meerdere Engelse boeken die veelvuldig gebruikt werden door koloniale huisvrouwen, allemaal met vergelijkbare recepten voor pompoentaart zoals die van de la Varenne. Maar pas in 1796 krijgen we voor het eerst te maken met een echt Amerikaans recept. Dit verscheen in het boek American Cookery door Amelia Simmons:
De foto van Jamie’s pompoentaart in het boek 'Jamie's Reizen' leek precies op onze ‘all-American pumpkin pie’. Maar waarom dan in het Frankrijk hoofdstuk, dacht ik. Toen ik het recept las, was het mij meteen duidelijk. Dit was heel andere koek!
In de Amerikaanse pompoentaart gebruiken we meestal koffiemelk in plaats van melk en dan veel minder dan de halve liter in Jamie’s recept. Het viel mij ook op dat er in Jamie’s taart, met uitzondering van vanille en bruine suiker, geen specerijen gebruikt worden. Geen kaneel, nootmuskaat, kruidnagel of gember zoals in de Amerikaanse versie.
Benieuwd naar de oorsprong van onze pompoentaart, ging ik een beetje culi-onderzoek doen en wat ik vond was wel een verrassing. Als kinderen hebben we op school geleerd dat de eerste pompoentaart, zoals we hem vandaag kennen, gegeten werd tijdens het allereerste Thanksgiving-feest van de “Pilgrim Fathers’’ in 1621. Maar wat blijkt? Waarschijnlijk heeft onze pompoentaart zijn oorsprong in Frankrijk!
In de tijd van de pelgrims werden pompoenen wel gegeten, maar dan op een heel andere manier. Er waren nog geen ovens in de nieuwe kolonie, dus de pompoen werd uitgehold, gevuld met melk, honing en wat specerijen en dan in zijn geheel boven hete kolen gebakken. Pas circa dertig jaar later werd er een boek gepubliceerd met een recept voor een pompoentaart dat wèl lijkt op de taart die we vandaag kennen. Het boek was Le Cuisinier françois, geschreven door François Pierre de la Varenne in 1651 en een paar jaar later naar het Engels vertaald als The French Cook (1653). Daarin lezen we het volgende:
Tourte of pumpkin – Boile it with good milk, pass it through a straining pan very thick, and mix it with sugar, butter, a little salt and if you will, a few stamped almonds; let all be very thin. Put it in your sheet of paste; bake it. After it is baked, besprinkle it with sugar and serve.
Nu hebben we dus te maken met een taart die een vulling heeft van pompoen gekookt in melk en die in een deegbodem gebakken werd. Daarna verschenen meerdere Engelse boeken die veelvuldig gebruikt werden door koloniale huisvrouwen, allemaal met vergelijkbare recepten voor pompoentaart zoals die van de la Varenne. Maar pas in 1796 krijgen we voor het eerst te maken met een echt Amerikaans recept. Dit verscheen in het boek American Cookery door Amelia Simmons:
In deze versie werd wel gebruik gemaakt van sommige specerijen die we ook vandaag in onze pumpkin pie gebruiken, namelijk gember en kaneel. Volgens mij hebben we dus te maken met een van oorsprong Frans recept dat door de jaren heen is aangepast tot de pompoentaart die we vandaag kennen en met Thanksgiving en de feestdagen eten. Geen geniaal idee dus van onze ‘Pilgrim Fathers', maar van de Fransen!
En wat vond ik van Jamie’s Franse pompoentaart? Heerlijk, maar bij de eerste hap miste ik wel de kruidige, volle smaak van de specerijen. Dat heeft natuurlijk te maken met het verschil tussen zijn recept en de taart die ik van vroeger ken. Jamie’s taart heeft wèl een romige, karamelachtige smaak die mij, zoals Jamie ook al zegt, erg doet denken aan de smaak van crème caramel. Delicious!
En wat vond ik van Jamie’s Franse pompoentaart? Heerlijk, maar bij de eerste hap miste ik wel de kruidige, volle smaak van de specerijen. Dat heeft natuurlijk te maken met het verschil tussen zijn recept en de taart die ik van vroeger ken. Jamie’s taart heeft wèl een romige, karamelachtige smaak die mij, zoals Jamie ook al zegt, erg doet denken aan de smaak van crème caramel. Delicious!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten