donderdag 28 april 2011

Out to Lunch: De Spoorhut

Wat ons betreft is er bijna geen betere manier om de zondagmiddag door te brengen dan wandelend door Soestduinen. De frisse lucht en het prachtige landschap van duinen en bos zorgen dat we onze dagelijkse beslommeringen snel vergeten en weer helemaal opgeladen worden.
We komen hier al heel lang, eerst met husky en sinds een jaar helaas zonder. Het was voor Meiki een hemel op aarde. Ze kende het gebied op haar duimpje, kon koele gaten graven en als de wind achter andere honden of paarden aanrennen om vervolgens de rest van de middag finaal uitgeput in de tuin te liggen nagenieten. Hetzelfde lijkt te gelden voor onze  dochter. Na een uurtje heuvels klimmen, weer naar beneden rollen en zand-engels maken is haar soms wat puberende humeur aanzienlijk verbeterd. Vooral als er een vriendin mee mag en we daarna bij De Spoorhut een patatje gaan halen.
In de loop der jaren is deze kleine eetgelenheid die precies naast de spoorwegovergang ligt meerdere malen van eigenaar veranderd. Aanvankelijk was het een prima plek om na de wandeling iets lekkers te eten, maar na een paar teleurstellende ervaringen met andere patatbakkers, besloten we liever ergens anders heen te gaan. Niet dat we drie sterren-kwaliteit van een snackbar verwachten, maar op een bak slappe, muffe, zouteloze friet met waterige pindasaus op een uitgestorven terras zitten we ook niet te wachten.
Gelukkig is dat weer in ons voordeel veranderd en met de nieuwe uitbater zit het terras (vooral in het weekend) weer bijna altijd vol. Afgelopen zaterdag hebben we dus met dochter en vriendinnetje Eva van een lekker patatje genoten. Natuurlijk is dit nou niet bij uitstek een gezonde, volwaardige lunch, maar zeg nou zelf,  op z’n tijd is er niets lekkerder dan perfect gebakken frietjes: goudbruin van buiten, romig-geel en een tikkeltje zoet van binnen, met een verleidelijk aroma en geen vette lucht, goed gezouten en met een volle aardappelsmaak. Na zo’n plezierige veldtocht als een rondje Soestduinen, is het dus weer heerlijk bijkomen met een patatje oorlog van De Spoorhut.
De Spoorhut, Soesterbergsestraat 188, 035 6294078

maandag 18 april 2011

Smaakvol lunchen

Vraag me niet waarom, maar ik heb nooit boterhammen voor de lunch leren eten. Veel te gewoon voor mij. Doe mij liever een heerlijk soepje met een baguetje of een verse salade vol vitamines. Als het kan, graag met een passend wijntje en een karaf sprankelend mineraalwater.
In Frankrijk is het natuurlijk sowieso een ander verhaal. Dan wil ik graag uitgebreid eten; drie gangen en geen glas wijn, maar een fles wijn. Ik wil uren de tijd nemen om alles aandachtig te proeven. Elke hap, elke slok wijn. Ik wil niets missen. Geen smaak vergeten.
Natuurlijk kunnen we ons meestal geen pauze van twee uur veroorloven, maar in het weekend zouden we zeker de tijd moeten nemen om iets feestelijks van de lunch te maken. Voor mij is een perfecte weekend-lunch gemaakt met producten die ik dezelfde ochtend op de markt heb gekocht. Bijvoorbeeld een salade met de kaasjes van Wolverlei.
Ik heb al eerder over deze kaasjes geschreven. Ze zijn heerlijk in hun eentje, maar de mini tomme de chèvres smeken om verwerkt te worden in een salade zoals deze. Echt iets om het weekend te vieren en net iets lekkerder dan een gewone boterham met kaas.

Salade van spek, tomme de chèvre, appel en walnoten
voor 2 personen
Voor de dressing:
1 el Dijon mosterd
3 el zonnebloemolie
1 el rode wijn-azijn
2 tl honing
fleur de sel
versgemalen peper


Voor de salade:
een handvol walnoten, grof gehakt
80 g spekreepjes
10 mini-tomme de chèvres
100g gemengde jonge bladgroenten
1 appel, in plakjes of blokjes gesneden

Klop alle ingrediënten voor de dressing tot een dikke consistentie in een grote kom. Rooster de walnoten in een droge koekenpan en leg ze apart. Bak de spekreepjes (ook in een droge koekenpan) en giet ze daarna af. Leg de geitenkaasjes op een met bakpapier beklede bakplaat en laat ze onder een hete gril gedurende 3-5 minuten bruin worden. Doe de bladgroente in de kom met de dressing en hussel alles goed door elkaar zodat elk blaadje met de dressing bedekt wordt. Verdeel de bladgroente over twee borden. Besprenkel elk bord met de geroosterde walnoten, de gesneden appel en de uitgebakken spekreepjes. Leg vijf warme kaasjes op elke portie en serveer meteen.

donderdag 14 april 2011

Out to Lunch: Giardino di Pasta

Vandaag een keer geen tijd om uitgebreid te lunchen. We beslissen om dicht bij huis te blijven en gaan even de stad in om een broodje te proberen bij Giardino di Pasta, een Italiaanse/ Zuid Europese delicatessen vlakbij het Almeerse centraal station.

Bij binnenkomst valt de toonbank vol allerlei lekkere hapjes mij meteen op. Er zijn onder andere grote tijgergarnalen, glanzende olijven, heerlijk ogende salades, gevulde champignons, Italiaanse kazen en dikke worsten. Eigenlijk te veel om op te noemen. En dan hebben we het nog niet eens over de broden, pasta’s, wijnen en zoete lekkernijen als amaretti-koekjes en Italiaanse noga.

De zaak ziet er fris en verzorgd uit. Er is een klein zitgedeelte waar je een drankje of broodje kunt nuttigen terwijl je culinaire inspiratie opdoet of een gelegenheid verzint om vrienden uit te nodigen voor een avondje tapas. Met meer dan twintig verschillende soorten warme en koude belegde broodjes, de een net zo lekker klinkend als de andere, wordt het lastig kiezen. Dat geldt ook voor de verscheidenheid aan Italiaanse dranken.
Ik bestel een glas Catarratto (een mollig wit wijntje) met mijn broodje Scampy in look (vlezige tijgergarnalen in een robuust gekruid knoflooksaus) en Hans kiest voor de klassieke Nero D’Avola als begeleider van zijn Milano (een warm broodje met smeltende provolone, salami, ham, tomaat en kruiden). Het zijn stevige broodbollen waar je echt je tanden in moet zetten; dus dames, vergeet vork en mes en zorg dat je je lippenstift afveegt voordat je erin duikt! Na je lunch is een kop koffie een aanrader. De knisperende ristretto is aromatisch en intens (vooral in combinatie met het knapperige amaretti-koekje) en het volle schuim van de cappuccino is kunstig versierd met pure chocolade.
Mocht je een keer geen zin hebben om te koken, er zijn ook afhaalmaaltijden en pizza’s. Wij komen zeker terug voor een antipasti-schotel en een fles spumanti.
Giardino di Pasta, Stationsplein 48, Almere, 036-5340470, open maandag t/m vrijdag van 9:00 tot 18:30 uur en zaterdag van 9:00 tot 17:00 uur.

donderdag 7 april 2011

Out to Lunch: Côte Ouest

Ben ik nou in Amsterdam of zit ik op een terras in hartje Frankrijk? Het menu naast de deur van het restaurant staat volledig in het Frans geschreven en naast mij zitten twee heren heerlijk in de taal van de liefde te babbelen. Het is een warme, zonnige dag, maar vanaf onze tafel, direct tegenover het restaurant in de schaduw van de Nieuwe Kerk, is het goed toeven. Geen last van de zon op je gezicht en een prima plek om de eindeloze stroom langsslenterende toeristen te bekijken en af een toe een blik naar binnen in het restaurant te werpen.
Nieuwsgierig hoe Frans ze nou echt zijn, vraag ik als eerste om de wijnkaart en wordt meteen blij door het mooie aanbod aan Franse wijnen. Voor degenen die per glas of halve karaf willen bestellen is er genoeg keuze en tegen zeer redelijke prijzen. Ik kies voor een halve karaf Cabernet Franc en richt me daarna op de lunchkaart.
Als je jezelf tot Francofiel én lekkerbek rekent, hebben ze het bij Côte Ouest niet bepaald makkelijk voor je gemaakt. Voor de lichtere trek zijn er soepen, verschillende salades (onder andere: de klassieke Chèvre Chaud met appel, walnoten en rozijnen, en een Salade Confit met gekonfijte eendenbout, spekjes en aardappel), diverse galettes, verschillende soorten baguettes en ook traditionele croques. Wil je iets stevigers, dan kan je kiezen uit verschillende omeletten en klassieke Franse gerechten zoals Steak Haché, Moules et Frites of de Poisson du Jour.
Dit keer wil ik het licht houden en kies ik voor de Salade Confit. De gekonfijte eend is zo zacht als boter, de rauwkost knapperig vers en de dressing heeft de juiste balans tussen zuur en zoet. Jammer dat de aardappels of spekjes nergens te bekennen zijn. Het enige wat ik (naast de eend en de rauwkost) krijg, is een très petite stukje toast. Ik besluit niet meteen te klagen want, eerlijk is eerlijk, het gaat mij vooral om de gekonfijte eend en deze is werkelijk perfect.
Hans kiest voor de Galette Côte Ouest met kaas, bacon, tomaat, een mooi gebakken spiegeleitje en salade. Gelukkig zit alles er keurig op en aan en het ziet er bovendien heerlijk uit. Net als de Croque Madame van onze petite fille die ze met veel smaak en met een glas Orangina verorbert.
Er is genoeg plek voor een dessert en dus kies ik voor de crème brûlée. Hij is vol en romig zoals het hoort en heeft de perfecte combinatie van een koude custard en een nog warm krokant gebrand suikerlaagje.
Al met al was ons bezoek aan Côte Ouest zeer geslaagd. Lekker eten, goede wijn, attente bediening en veel Franse charme maken dit tot een restaurant waar we graag terug zullen komen.
Côte Ouest, Gravenstraat 20, Amsterdam, 020-3208998, keuken open voor de lunch: vrijdag t/m zondag van 12:00-14:00 uur en voor het diner: dinsdag t/m zondag van 17:30-22:00 uur.

dinsdag 5 april 2011

Wolverlei kaasjes


Heb je de heerlijke kazen van Wolverlei al eens geproefd? De kazen doen het geweldig bij de borrel, maar je kan ze ook met wat fruit als afsluiting van een diner aanbieden.Vooral de Ezelspeper variant vind ik bijzonder lekker. Het kaasje heeft heerlijk in Vieux Marc de Bourgogne gebadderd voordat hij onder de rozemarijn en bonenkruid is doorgerijpt. Het resultaat is een zeer aromatisch kaasje dat zelfs Hans, die niet zo van geitenkaas houdt, wel lekker vindt!
Voor de truffel-liefhebbers is de Chevre de Truffel, ook iets wat je moet proeven. Het kaasje heeft een aanwezige, licht-pittige smaak. Ik eet hem het liefst puur, dus zonder brood of crackers.
Voor een heerlijke salade, kan je bijvoorbeeld de geitenkaas met spek gebruiken: slablaadjes met een zachte dressing op je bord, kaasje dat net van onder de gril komt erop en je hebt een bijzondere lunch. Zo’n salade is vooral lekker met geroosterde groenten en een paar fijngesnipperde zongedroogde tomaatjes.
Ik koop de kaasjes van Wolverlei ‘s zaterdags op de Noordermarkt in Amsterdam, maar je kan ze ook op vrijdagmiddag in de boerderijwinkel in Deldeneresch kopen, of elke eerste zaterdag van de maand op de streekmarkt in Delden.
Voor meer informatie kijk op: http://www.wolverlei.nl